Sormenaren inguruko bideoari buruzko gogoeta

Ikasgai izan dugun bideo hau hezkuntzari eta sormenari buruzkoa izan da eta bertan gaur egungo hezkuntza sistemaren berri ematen digu. Sormenaz asko hitz egiten bada ere geroz eta garrantzia txikiago ematen zaio hezkuntza sisteman. Baina mundu osoko hezkuntza sistemetan garrantzia handiago ematen zaie matematika eta hizkuntza bezalako irakasgaiei eta musika eta plastika bezalako irakasgaia, non irudimenak eta bakoitzaren espresioak garrantzia handia hartzen duten, bigarren maila batean geratzen dira eta beraien garrantzia eta presentzia aurrera joan ahala galduz joaten dira.

Gainera, irakasgai hauetan ere, adinean aurrera egin ahala teoriari garrantzia gehiago ematen zaio praktikari eta sormenari baino eta musikaren historia, artearen historia,… bezalako gaiak ematen dira.

Hizlariak aipaturiko adibide batek gure arreta bereziki erakarri du: TDA- H (Transtorno del Deficit de Atencion con Hiperactividad) duen haur baten kasua kontatzean, argi eta garbi uzten du, sormenak leku gehiago izango balu ikasgelan, haur horrek sekulako adimena eta bokazioa erakutsiko lukeela erritmoa edo dantza lantzeko garaian. Hala ere, egungo hezkuntza eredu guztiz estatikoa eta orri gainekoa denez, ez du lekurik topatzen ikasgelan.

Haur guztiak sormenarekin jaiotzen dira baina hezkuntza sisteman sartzean pixkanaka beren sormena murrizten joaten da ez baitzaio behar duen lekua ematen. Hezkuntza helburuak betetzeari ematen zaio garrantzia eta gainontzeko guztia alde batera uzten da. Gizarte lehiakor eta indibidualista batean bizi garenez, haurrak gizarte horren parte izateko prestatu behar dira. Horregatik prestakuntza intelektualari garrantzia handiagoa ematen zaio eta beren sormenaren garrantzia gutxituz joaten da. Haurrek ikusten dute sormenak ez diela ezertarako balio eta honen erabilera alde batera uzten joaten dira.

Denborarekin ariketa guztiak gidatuak izanen dira eta sormena ez dute ia ezertarako erabiliko. Horrela sormen handia duen baina eskola edukietan arazoak dituen ikaslea tuntuntzat hartuko da eta ezertarako balio ez duela usteko da. Haur hauek ez dute arriskatuko ezertan eta beraien sormena pixkanaka-pixkanaka gutxituz joanen da. Mekanikoki lan egiten ikasiko dute, makinek bazela.

Eta gero berriro ere sormen lanak egitea egokitzen zaienean ez dira ausartuko ezer egitera beldur izanen baitira huts egiteko. Eta geroz eta nabarmenagoa da hau eta gure hezkuntza sisteman ere antzeman daiteke. Eta sormena beharrezkoa da gizartean aurrera egiteko. Aurrerapenak egiteko gauza berriak sortu behar dira eta sormenik ez badago ezta ezer berririk sortuko. Gure gizartearen etorkizuna sormenean dago. Zergatik moztu hegalak irudimenaz hegan egina nahi duen uso gazteari eta etxe uso zintzoa bihurtzera behartu?