DAP programa:
Batzuetan norbanakoei edota ikasle etorkinen edo/eta urritasuna duten pertsonen integrazioa lortu nahi duten elkarteei programa azaltzen zaienean, mesfidantza izaten da euren lehen erreakzioa, izan ere, programa honen helburu nagusiena artea da. Gure gizartean, arteari dagokionez, mesfidantza izatea normala da, menperatzen ez dugun eta arrotza zaigun gai bat delako askorentzat.
Programa honetan, artea, pentsatzen ikasteko eta gogoetarako garraio izaten da. Horrela, haurrak kritikoak izaten ikasiko du eta era berean, bere ezagupenen arabera, premia bat onartzen edo deseustatzen.
Bestalde, artearen bitartez, bakoitza pertsona bezala garatzea, kulturan integratzea eta mundu honi buruzko iritzi ezberdinen trukea.
Aukeratzen diren artelanak haurren interesen arabera aukeratuak dira, eta ez eskola tradizional askotan gertatzen den bezala, irakaslearen interesen arabera.
Irakasleak, galdera irekiak formulatzen ditu, bestela, aurretik esandako guztiak zentzua galduko luke, egindako galderak itxiak balira edota galderan bertan erantzun zuzena edo okerra den esaten bada. Galderak, irekiak izan behar dira, erantzuna dena delakoa izanda ere, eta irakasleak haurrek esaten dizkioten erantzunekin jokatu behar du, berak arteari eta historiari buruz dituen ezagutzak alde batera utziz. Ez baitago erantzun oker edo zuzenik. Haurrek beraien iritzia ematen dute, ikusten dutenetik abiatuta.
Haurrek ez dute beldurrik izaten euren erantzunak emateko garaian eta horrela ezagutzak zabaltzen dituzte, hanka sartzeko beldurrik izan gabe. Era berean, autoestima ere garatzen dute, euren iritziak kontuan hartzen direla ikusten baitute eta besteen iritziak ere ezagutzen baitute.
Programa honetan, batez ere, irakaslea, ikaslea, DAP karpeta eta hezitzailea dira paper garrantzitsua jokatzen dutenak.
Irakasleak, gaia aurkezten die haurrei eta era berean, saioak prestatzen ditu DAP karpetan dagoenaren laguntzarekin. Hala ere, irakasleak gelan agertzen diren iritziak eta elkarrizketak hartu behar ditu kontuan hurrengo saioak prestatzeko garaian.
Hezitzaileari dagokionez, irakasleari laguntzen dio, honek arteari buruzko ezagutzak baititu eta irakasleak konfiantza gehiago izango du elkarlan bat badago bien artean.
Azkenik, ikasleak daude, azkenak izanagatik paper garrantzitsuena dute aurretik aipatu dugun moduan.
DAP programa honek, kultura eta jatorri ezberdinetako haurrak, bertako kulturarekin harremanetan jartzeko aukera paregabea dugu honakoa. Haurrek, euren esperientzatik abiatuz, ezagutza berriak barneratzen dituzte.
Bukatzeko esan, artikulu hau irakurtzea interesgarria eta aberasgarria iruditu zaigula, baina etorkizun batetan are aberasgarriagoa litzateke irakurri berri dugun hau, geure eskoletan martxan jartzea lortuko bagenu.
