martes, 1 de junio de 2010

LAUTIK2... EDO3


Ikasturtea amaitzear dugun txanpa honetan, gure taldeak ere azken bilakaera bat jasan du. Orain taldekide berri bat gehitu dugu taldean: Joseba Olagarai. Ongi etorri!

viernes, 28 de mayo de 2010

MIKEL LABOA PROIEKTUA "Gu sortu ginen enbor beretik ... sortuko dira besteak"

Mikel Laboaren omenez egin beharreko proiektuaz lehen aldiz entzun genuenean, ez genuen ideia handirik nondik hasi. Hala ere, berehala hasi ginen buruari bueltak ematen eta abiapuntu gisan bere abestiak entzun genituen. Horiekin momentu hartan sentitu genituen emozioak irudikatzen saiatu ginen bozeto ugari ekoiztuz.

Behin marrazkiok esku- artean genituela, ideia desberdinak plazaratu genituen: zuhaitz baten irudikapen bat egitea, zuhaitz baten argazkia ateratzea …

Ondoren, interneten Mikel Laboaren testuinguruaren inguruko informazioa bilatzen aritu ginen eta hortik ere ideia berriak sortu ziren.

Azken batean, “body painting” teknika erabiltzea pentsatu genuen gure gorputzean zuhaitzak irudikatzeko. Horrekin batera, guk zuhaitz bat sortzeko ideia izan genuen. Ideia hori pixkanaka garatuz joan ginen eta igande batez Etxalarrera egun pasa joan ginen. Lehendabizi herria ezagutu, ondoren bazkari ederra egin (Anttoniorenean) genuen.




Gero, mendi aldera joan eta belaze batean lehen probak egin genituen. Hasiera batean, enbor gisan gutako bi jarri eta beste bik zuhaitz adar eta hostoak irudikatzea genuen buruan. Hala ere, ez ginen gustura eta benetako zuhaitz bat euskarritzat hartuz bertara igo ginen.

Honez gain, gure helburua egun hartan ahalik eta era desberdin gehienetan, argazki mota desberdinak egitea zen; eta horregatik, zelaian etzanda ere beste hainbat argazki atera genituen.

Prozesu guzti honetan laguntzaile fin batzuk izan genituen gurekin eta aipamen berezi bat egin nahi genieke: Xabier Casado bermeotarra (Bi Gira- ko abeslaria), Orkatz Erviti leitzarra (ihauterietan Michael Jackson) eta Ibai Alkorta oriotarra (gure Spilberg partikularra: panaderoa).

Gainera, taldean inkorporazio berri bat izan dugu “bakarrik edo” Goenkaleko Aitor gaiztoa.

Behin gure lanak bukatutakoan, Usurbilgo sagardo egunera joan ginen ospatzera. Eta primeran pasa genuen!



martes, 4 de mayo de 2010

Haur Hezkuntzako marrazkien interpretazioa




Marrazki hau praktiketan bildutakoa da. Haur Hezkuntzako 5 urteko gelako ikasle Beasaindar batek marraztu zuen. Nahiz eta, ikusi dugun moduan, adinak ez den erabakiorra etapa konkretu bat finkatzeko, gure kasuan, bilduta genituen marrazki gehienak, denak ez esatearren, etapa eskematikoari dagozkionak direla iruditu zaigu.
Kasu honetan, argi eta garbi ikusten da karabaketa kontrolatuaren aldia jada igaro duela. Izan ere, marrazkia intentzio batekin irudikatua dago eta formen sormena kontzienteki eginda dago.
Beraz, etapa batean kokatzekotan, eskematikoan dagoela deritzogu. Batetik, eskema bera da marrazkiaren oinarria, formak erabat geometrikoak dira eta kolorea ere objektiboa da baina sinplea. Bestetik, ikasle beraren marrazki gehiago erreparatuz gero, nabarmendu ahal izan genuen behin eta berriz neskato honen marrazkia errepikatzen zuela eta ia- ia berdina irteten zitzaiola.
Espazioan elementuek duten kokapena ez da bereziki ikusten (ez dago ez trasparentziarik ezta tolesdurarik ere) zeren eta, betaurrekoekin esate baterako, ez da gai izan aurreko ikuspegitik ikusten ez diren patilak modu batera edo bestera irudikatzeko. Hala ere, lur zorua orriaren oinaldean imajinatu du eta honen arabera, kokatu ditu gainontzeko elementuak.
Bestalde, oraindik ere desproportzio pixka bat ageri da, irudiaren burua gorputzarekiko neurriz kanpokoa baita.
Beraz, haur hau errealismoaren atarian dago eta metodologia apropos batekin bere sormena eta arte- produkzioa sustatuz gero, etapa gainditzeko aukera izango du.

Izarren Hautsa


Izan zirelako gara. Garelako izango dira.

Mikel Laboa Ken Zazpi


Gaur, maiatzak 4 asteartea, gelan egindako entzunaldiekin taldean marrazki edota artelan hauek sortu ditugu.

viernes, 23 de abril de 2010

¿POR QUÉ EL ARTE COMO VEHÍCULO?

DAP programa:

Batzuetan norbanakoei edota ikasle etorkinen edo/eta urritasuna duten pertsonen integrazioa lortu nahi duten elkarteei programa azaltzen zaienean, mesfidantza izaten da euren lehen erreakzioa, izan ere, programa honen helburu nagusiena artea da. Gure gizartean, arteari dagokionez, mesfidantza izatea normala da, menperatzen ez dugun eta arrotza zaigun gai bat delako askorentzat.

Programa honetan, artea, pentsatzen ikasteko eta gogoetarako garraio izaten da. Horrela, haurrak kritikoak izaten ikasiko du eta era berean, bere ezagupenen arabera, premia bat onartzen edo deseustatzen.

Bestalde, artearen bitartez, bakoitza pertsona bezala garatzea, kulturan integratzea eta mundu honi buruzko iritzi ezberdinen trukea.

Aukeratzen diren artelanak haurren interesen arabera aukeratuak dira, eta ez eskola tradizional askotan gertatzen den bezala, irakaslearen interesen arabera.

Irakasleak, galdera irekiak formulatzen ditu, bestela, aurretik esandako guztiak zentzua galduko luke, egindako galderak itxiak balira edota galderan bertan erantzun zuzena edo okerra den esaten bada. Galderak, irekiak izan behar dira, erantzuna dena delakoa izanda ere, eta irakasleak haurrek esaten dizkioten erantzunekin jokatu behar du, berak arteari eta historiari buruz dituen ezagutzak alde batera utziz. Ez baitago erantzun oker edo zuzenik. Haurrek beraien iritzia ematen dute, ikusten dutenetik abiatuta.

Haurrek ez dute beldurrik izaten euren erantzunak emateko garaian eta horrela ezagutzak zabaltzen dituzte, hanka sartzeko beldurrik izan gabe. Era berean, autoestima ere garatzen dute, euren iritziak kontuan hartzen direla ikusten baitute eta besteen iritziak ere ezagutzen baitute.

Programa honetan, batez ere, irakaslea, ikaslea, DAP karpeta eta hezitzailea dira paper garrantzitsua jokatzen dutenak.

Irakasleak, gaia aurkezten die haurrei eta era berean, saioak prestatzen ditu DAP karpetan dagoenaren laguntzarekin. Hala ere, irakasleak gelan agertzen diren iritziak eta elkarrizketak hartu behar ditu kontuan hurrengo saioak prestatzeko garaian.

Hezitzaileari dagokionez, irakasleari laguntzen dio, honek arteari buruzko ezagutzak baititu eta irakasleak konfiantza gehiago izango du elkarlan bat badago bien artean.

Azkenik, ikasleak daude, azkenak izanagatik paper garrantzitsuena dute aurretik aipatu dugun moduan.

DAP programa honek, kultura eta jatorri ezberdinetako haurrak, bertako kulturarekin harremanetan jartzeko aukera paregabea dugu honakoa. Haurrek, euren esperientzatik abiatuz, ezagutza berriak barneratzen dituzte.


Bukatzeko esan, artikulu hau irakurtzea interesgarria eta aberasgarria iruditu zaigula, baina etorkizun batetan are aberasgarriagoa litzateke irakurri berri dugun hau, geure eskoletan martxan jartzea lortuko bagenu.

Visual Thinking Strategies (VTS)

Visual Thinking Strategies (VTS) teknika honekin, arrazoiketa kritikoa lantzen laguntzen die haurrei eta era berean, hizkuntza bera ere bai, artelan baten behaketaren bidez. Parte hartze aktiboa eta norbere konfiantza ere bultzatzen da. Goi-mailako ikasketetan eta XXI.mendeko lanbideetan, honelako gaitasunak eskatzen baitira.


Teknika honek, haurrek artearen bidez, behatu, entzun, pentsatu eta komunikatu bezalako gaitasunak garatzea ditu helburu.
Ikasleei eztabaida gai bezala, irakasleak aurrez ondo aukeratutako artelanen bat aurkezten zaie, eta hauek minutu pare batez hau behatu ondoren, irakasleak eginiko 3 galdera hauei erantzuten saiatu behar dira:


1- Zer gertatzen da argazkian?
2- Zergatik uste duzu hori gertatzen ari dela?
3- Zer gehiago ikus daiteke?


Azken finean, haurrek, artelana behatu behar dute, ikusten dutena esan, betiere euren ideiak arrazoituz artelanean ikusten dutenaren arabera, besteen iritziak entzun eta ados ez badaude besteen interpretazio posibleak eztabaidatu.
Pentsaezina egiten da haurrei artelan bat jartzea, baina bideoan ikusi ahal izan dugun moduan, hauek ere gai dira euren neurrian euren iritziak eman eta arrazoitzeko, nahiz eta aurrean dutena marrazki bat izan beharrean artelan bat izan.


Gure gizarteko eskoletara teknika hau ere iritsi da eta egiten da eskola batzuetan, gutako batzuk praktiketan ikusi ahal izan dutenez. Hala ere, teknika hau hain aberasgarria izanik, egin edota landu beharko litzatekeena baino gutxiago lantzen dela uste dugu. Izan ere, honelako ariketekin, artelanak lantzeaz gain, goian aipatu bezala, arrazoiketa kritikoa eta hizkuntza bera ere lantzen da.


Bestetik, argazkian ikus daitekeen moduan, aurtengo praktiketan (Beasaingo Murumendi ikastetxean) beste jarduera interesgarri bat ikusi genuen. Urtxintxa liburuxketan agertzen den arte lana irakasleak arte-txokoan zintzilikatzen zuen. Talde gogoeta baten ostean, haur bakoitzak bere ikuspegia egiten zuen orri batean akuarelen bidez.

martes, 13 de abril de 2010

Intercambio con los artistas de Catalunya

En nuestra opinión, el artista debe ser una persona culta, rica en conocimientos y dotado de capacidades artísticas extraordinarias.


Por ello, creemos que los estidiantes de Bellas Artes necesitan poseer unas buenas habilidades lingüisticas, una buena y sólida fomación histórica, y tener curiosidad por el resto del mundo.


Por tanto, creemos que los estudios universitarios de Bellas Artes necesitan un cambio drástico, en busca de un mayor equilibrio, de manera que los estudiantes aprendan al menos tanto como producen.

En referencia a cómo vemos al artista, tenemos una imagen un poco fantástica de la persona. Es decir, pensamos que la identidad del artísta es "un bicho raro" en la sociedad; tal y como intentamos mostrar con la imagen, vemos al artista como un soñador.
Sin embargo, hemos visto que el artista puede enseñar a la gente a ver, desarrollar una visión distinta en la sociedad. Por eso, pensamos que en un proceso que dura toda una vida.